علائم افت شنوایی

تقریبا 10 درصد از مردم دچار کم شنوایی هستند، البته با تشخیص سریع و زود هنگام کم شنوایی می توان آنرا به خوبی مهار کرد.
با کاهش شنوایی توانایی شما برای برقراری ارتباطات اجتماعی موثر نیز کاهش پیدا می کند. عدم توانایی در درک گفتار دیگران می تواند موجب ناامیدی و دلسردی فرد شود. افرادی که از وسایل کمک شنوایی مانند سمعک استفاده می کنند بهبود بارزی را در کیفیت زندگی، ارتباطات اجتماعی و شخصی و وضعیت روحی خویش احساس می کنند.

علائم افت شنوایی در بزرگسالان:

بیشتر کم شنوایی ها به طور تدریجی رخ می دهند و تشخیص علائم آن تا حدودی مشکل است. مثلاً افراد کم کم صدای تلویزیون را بلند کرده و یا از دیگران می خواهند که صحبت خود را تکرار کنند. به تدریج به همراه افت شنوایی بوجود آمده خاطره برخی صداهای آهسته مثل صدای باران و یا پرندگان از یاد می رود .

صحبت کردن افراد به نجوای زیر لب تبدیل شده است.

وقتی فردی صحبت می کند برای فهمیدن آن باید به خود فشار آورید و صدای افراد را به سختی متوجه می شوید.

اگر از یک اتاق دیگر و یا از پشت سر با شما صحبت کنند مشکل دارید.

وقتی فردی صحبت می کند باید به صورت و لب های او خیره شوید و یا اصطلاحاً لب خوانی کنید.

در جاهای شلوغ مثل یک مهمانی که همهمه وجود دارد صحبت های افراد را درک نمی کنید.

صدای رادیو یا تلویزیون را بلند می کنید.

صدای تلفن را به خوبی نمی شنوید.

در محیط بیرون از خانه مثل داخل ماشین درک صحبت دیگران برای شما دشوار است.

به خاطر مشکل شنوایی که دارید در فعالیت های اجتماعی شرکت نمی کنید.

خانواده یا اطرافیان باید حرفهایشان را برای شما تکرار کنند.

علائم افت شنوایی در کودکان:

نداشتن گفتار متناسب با سن که به اشتباه تحت عنوان تأخیر رشدی یا تکاملی نامیده می شود.

نداشتن عکس العمل به صداهای بلند ناگهانی

عدم توانایی در جهت یابی صدا

عفونتهای مربوط به گوش

وقتی از فاصله دور، پشت سر یا اتاق دیگر کودک را صدا می کنید، جواب نمی دهد.

تأخیر رشد یا رشد نامتناسب گفتار و زبان

تأخیر در رشد گفتار و زبان و یا تولید نامتناسب آن ( دیر زبان باز کردن کودک)

با مشاهده هر یک از علائم فوق به شنوایی شناس مراجعه نمایید تا بر اساس علت افت شنوایی , راهنمایی های لازم به شما ارائه گردد.